مقدمه:
شهر مادرید یکی از پرجاذبه ترین شهرهای اروپایی است. فرهنگ و تاریخ تمدن این شهر و آثار فراوان بجای مانده از دوران قرون وسطی و حاکمیت اعراب مسلمان بر این کشور (قرن هشتم تا قرن پانزدهم میلادی) و همچنین دوران رنسانس، این شهر را به عنوان یک مرکز مهم گردشگری در قاره اروپا درآورده است.
مختصری درباره تاریخ شهر مادرید
نشانه هایی از مسکونی بودن این ناحیه در اعصار پیش از تاریخ در دست است. گرچه گفته می شود که اقوام سلتی و ویزیگوت قبل از ورود مسلمانان، در این ناحیه می زیستند اما اطلاعات دقیقی از آن دوره وجود ندارد.
نخستین اطلاعاتی که در مورد حکومت مسلمانان در مادرید وجود دارد، مربوط به اواسط قرن نهم میلادی (حدود سال 230هجری شمسی) است. در این دوران، شخصی به نام «امیر محمد» که در این منطقه حکمرانی می کرد، قلعه ای به نام «مجرید» (Majerid) در ساحل رودخانه «مانسانارس» ساخت. این قلعه که با اهداف نظامی ساخته شد، به محل تجمع نظامیان و خانواده های آنها و بتدریج مردم معمولی در حاشیه رودخانه مانسانارس انجامید و نام مادرید به این محل اطلاق گردید.
مادرید در سال 1032میلادی (411هجری شمسی) توسط نیروهای «رامیرو دوم» پادشاه کاستیا و لئون تصرف گردید اما مسلمانان با بیرون راندن آنها توانستند مجددا حاکمیت خود را بر شهر استوار نمایند. پادشاه "آلفونسوی ششم" سرانجام در سال 1083میلادی (462هجری شمسی) موفق شد مادرید را برای همیشه از دست اعراب مسلمان خارج نموده و حکومت مسیحی را بر شهر حاکم سازد.
اسناد تاریخی نشان می دهند که برخی از پادشاهان اسپانیا مانند "پیتر اول"، "خوان دوم"، "هنری چهارم" و نیز اسقف کاردینال "سیسنروس" (Cisneros) در شهر مادرید سکونت داشته اند. در سال 1561میلادی (940هجری شمسی) پادشاه "فیلیپه دوم" رسما شهر مادرید را به عنوان پایتخت اسپانیا تعیین نمود. هدف او از معرفی مادرید به عنوان پایتخت، قرار دادن آن به عنوان نماد یکپارچگی و تمرکز قدرت در کشور بود که با توجه به موقعیت جغرافیایی مرکزی آن، امکان ارتباط سریع با چهار گوشه کشور فراهم می گردید. وی که به معماری توجه و علاقه خاصی داشت، به تدریج به نوسازی شهر از جمله احداث مدارس کلیسایی، بیمارستان، عمارتهای بلند و ساختمان شهرداری، میدان مرکزی شهر، زندان، انبار غله و ترمیم خیابانها همت گماشت.
قرن هفدهم میلادی، دوره بسیار مهمی در تاریخ شهر مادرید است زیرا در طول قرن مذکور، نهضت فرهنگی اسپانیا به اوج خود رسید. از سال 1759به بعد شهر مادرید دارای بعد هنری نئوکلاسیک گردید. عمارت های با شکوه احداث شدند و روح فرهنگی حاکم بر پایتخت، شرایط مناسبی برای شکل گیری انجمن های فرهنگی، کتابخانه و موزه ها فراهم ساخت.
در قرن نوزدهم و بویژه در زمان حکومت "خوزه بناپارت" (برادر ناپلئون بناپارت) حکمران اسپانیا، مادرید از نظر توسعه فضای داخل شهر دچار دگرگونی های اساسی گردید. در زمان سلطنت ملکه ایزابل دوم، میدان معروف سول (Sol) تغییر شکل داده شد و بلوارهای جدیدی در خیابانهای منتهی به آن طراحی گردیدند. به دستور ایزابل دوم، محلات جدیدی مانند محله معروف سالامانکا در اطراف شهر ساخته شدند. کار احداث خیابان معروف گران ویا (Gran Via) که در امتداد طرفین آن، ساختمانها و عمارتهای زیبا و باشکوه تاریخی به چشم می خورد، از سال 1909میلادی آغاز گردید. همچنین طبق اسناد موجود، ساخت شهرک دانشگاهی مادرید که یکی از مهم ترین مراکز دانشگاهی اروپاست و از جمله دانشگاه بزرگ کمپلوتنسه در آن قرار دارد، از سال 1927آغاز گردید.
سالهای دهه 30میلادی با دوره متشنج حکومت جمهوری و جنگ داخلی اسپانیا همراه بوده است. در این سالها کشور اسپانیا بویژه پایتخت آن، دوران پرتلاطمی را سپری نمود اما پس از این دوران، پیشرفت چشمگیری در زمینه های اقتصادی، شهرسازی و فرهنگی بدست آمد و در حال حاضر این شهر به عنوان یکی از مراکز شهری مهم اروپا محسوب می شود.
موقعیت جغرافیایی، طبیعی و جمعیت مادرید
کشورهای اسپانیا و پرتغال مجموعا شبه جزیره ایبری را تشکیل می دهند که 85درصد خاک این شبه جزیره متعلق به اسپانیاست. شهر مادرید به عنوان مرکز استان مادرید جزء ایالت مادرید است که تقریبا در مرکز کشور قرار دارد. به عبارت دیگر، مادرید در مرکز جغرافیایی شبه جزیره ایبری و در 40درجه و 25دقیقه عرض شمالی واقع شده و نسبت به نصف النهار گرینویچ، در 3درجه و 42دقیقه طول غربی قرار دارد.
شهر بر روی مجموعه ای از تپه ماهورها بنا شده، در حاشیه آن، رودخانه «مانسانارس» و در بخش های شمال و شمال شرقی آن، کوههای «سیرا د گواداراما» (Sierra de Guadarrama) واقع شده اند. میانگین ارتفاع شهر از سطح دریا، 654متر و حداکثر ارتفاع آن، 694متر است. مساحت شهر با احتساب حومه،8000کیلومتر مربع و جمعیت آن، حدود سه میلیون نفر است.
شهر مادرید دارای آب و هوای نسبتا معتدل است. میانگین درجه حرارت سالانه آن، 13درجه سانتیگراد بالای صفر است. در طول بهار و پاییز، مادرید دارای بهترین هواست و رطوبت هوا در این دو فصل به حداقل ممکن می رسد. درجه حرارت در زمستان معمولا چند درجه زیر صفر است در حالی که در تابستان، درجه حرارت در مواقعی از 42درجه سانتیگراد بالای صفر نیز فراتر می رود.
بدلیل مجاورت ایالت مادرید با کوههای گواداراما (Guadarrama) در شمال و شمال شرقی و کوه های اطراف شهرستان تولدو در جنوب و شرق، این ایالت دارای آب و هوای متغیر بوده و از هوای پاکیزه کوهستانی برخوردار می باشد. این موضوع موجب گردیده است که مردم معمولا از تاسیسات ورزشی زمستانی و همچنین هوای دلپذیر کوهستانها در تابستان بخوبی استفاده نمایند.
مردم مادرید
مردم اسپانیا و بویژه اهالی مادرید و به قول خودشان "مادریلنیوس" (Madrileños) مردمی خونگرم و خوشگذرانند. معروف است که همه برای کار، زندگی می کنند ولی اسپانیایی ها برای زندگی، کار می کنند. کافه ها، بارها، رستوران ها و مراکز تفریحی شهر مادرید همواره مملو از جمعیت است. در روزهای آخر هفته که تیم فوتبال رئال مادرید مسابقه دارد، دهها هزار نفر از مردم در ورزشگاه حاضر می شوند و یا در کافه ها و بارها به تماشای مسابقه نشسته و تیم محبوب شهر خود را تشویق می کنند. مردم خیلی اهل مسافرتند و در ایام تعطیل تابستان (بویژه مرداد و شهریور) به علت گرمای هوا، بسیاری از آنها اوقات خود را در کنار سواحل و یا استخرها می گذرانند و شهر به شدت خالی از سکنه می شود. در این زمان ترافیک و رفت و آمد های درون شهری به حداقل ممکن می رسد.
تقسیمات اداری شهر
شهر مادرید دارای 20منطقه است که عبارتند از: ویکالوارو، سان بلاس، باراخاس، اورتالسا، ویاورده، وایکاس، سنترو، آرگانسوئلا، رتیرو، سالامانکا، چامارتین، تتوئان، چامبری، فوئنکارال، مونکلوآ، لاتینا، کارابانچل، اوسرا، موراتالاس و سیوداد لینئال. هر یک از این مناطق به محلاتی تقسیم می شوند (مانند محله باریو دل پیلار).
مقر دولت ایالت مادرید در «میدان سول» (Puerta del Sol) واقع شده است. ساختمان شهرداری مادرید نیز به فاصله اندکی از مقر دولت ایالتی در میدانی به نام «میدان ویا» (plaza de Villa)، قرار دارد.
مراکز دولتی اسپانیا
مادرید مقر اصلی دولت، وزارتخانه ها، موسسات، سازمانها و نهادهای دولتی و همچنین خصوصی است. خانواده سلطنتی در کاخ «ثارثوئلا» (Zarzuela) در ده کیلومتری شهر زندگی می کنند. مقر نخست وزیری در کاخ «مونکلوآ» (Moncloa) و وزارتخانه ها عمدتا در منطقه ای به نام «نوئووس مینیستریوس» (Nuevos Ministerios) و همچنین در بخشهای مرکزی شهر قرار دارند.
محل مجلس نمایندگان و مجلس سنا در مرکز شهر و در عمارتهای تاریخی مجللی به ترتیب در خیابان های «سن خرونیمو» (San Jerónimo) و میدان «مارینا اسپانیولا» (Marina Española) واقع شده اند. همچنین ساختمان شورای کل قوه قضاییه که بالاترین رده قوه قضاییه در اسپانیاست، در خیابان «هاوانا» قرار دارد.
مراکز صنعتی و تجاری
گرچه مراکز صنعتی و کارخانه ها عمدتا در بیرون شهر واقع شده اند ولی بخشهای اداری و خدماتی آنها در داخل شهر بویژه در منطقه "آسکا" (Azca) در دو سوی بلوار بزرگ "پاسئو د لا کاستیانا" (Pseo de la Castellana) قرار دارند. دفاتر مرکزی بانک ها نیز غالبا در امتداد بلوار مذکور و همچنین خیابان های "گران ویا" (Gran villa) و "آلکالا" (Alcala) واقع شده اند. خیابان گران ویا و محله "سالامانکا" از جمله مناطق مهم تجاری شهر مادرید محسوب می شوند.
مراکز علمی و دانشگاهها
دانشگاههای مهم مادرید به ترتیب اهمیت عبارتند از: دانشگاه کمپلوتنسه، دانشگاه خودمختار مادرید، دانشگاه کارلوس سوم، دانشگاه پلی تکنیک، دانشگاه مکاتبه ای آموزش از راه دور و دانشگاه خصوصی پونتیفیسیا. با توجه به اهمیت دانشگاههای کمپلوتنسه و خودمختار مادرید، به اختصار سوابق تاریخی و وضعیت آنها را تشریح می نمائیم:
دانشگاه کمپلوتنسه (Complutense): این دانشگاه نخستین بار در شهر "آلکالا د انارس" (Alcalá de Henares) توسط کاردینال "سیسنروس" و با نظر پاپ "الکساندر ششم" در سال 1499میلادی تاسیس گردید. در حقیقت باید گفت که ریشه اصلی این دانشگاه به سال 1293برمی گردد که در آن سال "سانچوی چهارم" پادشاه کاستیل، مدرسه دولتی آلکالا را بنا نهاد و همین مکان دو قرن بعد تبدیل به دانشگاه کمپلوتنسه گردید. در دوره 1509-10، دانشگاه دارای پنج دانشکده به اسامی هنر و فلسفه، الهیات، حقوق کلیسایی، ادبیات و پزشکی بود.
در سال 1836در زمان حکومت ایزابل دوم، دانشگاه مذکور به شهر مادرید خیابان «سن برناردو» انتقال یافت و نام «دانشگاه مرکزی» بر آن نهاده شد. سپس در سال 1927، ساخت یک شهرک دانشگاهی در ناحیه مونکلوآی شهر مادرید در زمینی که پادشاه آلفونسوی هشتم برای چنین هدفی واگذار کرده بود، طرح ریزی گردید.
جنگ داخلی اسپانیا این شهرک دانشگاهی را در خط مقدم نبرد قرار داد و باعث تخریب ساختمانهای دانشکده ها و موسسات واقع در این مجتمع و همچنین از دست رفتن بخشی از میراث علمی و هنری از جمله کتابخانه غنی آن گردید. به علاوه، بخش قابل توجهی از اعتبار حرفه ای این دانشگاه از دست رفت.
در سال 1970دولت برنامه هایی را برای اصلاح آموزش عالی کشور به اجراء گذاشت و دانشگاه مرکزی به دانشگاه کمپلوتنسه یعنی اسم اصیل خود، تغییر نام داد. در آن زمان، شعبه «سوموس آگواس» (Somosaguas) دانشگاه کمپلوتنسه نیز متشکل از دانشکده های علوم اجتماعی با هدف کاهش تراکم شعبه اصلی دانشگاه واقع در ناحیه مونکلوآ، تاسیس گردید.
دانشگاه خودمختار مادرید (UAM): این دانشگاه در سال 1968با ظرفیت پنج دانشکده علوم پایه، علوم سیاسی، اقتصاد و تجارت، حقوق، فلسفه و ادبیات و پزشکی شروع بکار نمود. دانشکده ها ابتدا در نواحی مختلف شهر مادرید پراکنده بودند اما از ماه اکتبر 1971، واحد «کانتوبلانکو» (Cantoblanco) آن دانشگاه شروع بکار نمود و با تاسیس دانشکده روانشناسی، تعداد دانشکده ها به شش دانشکده رسید.
در سالهای 1938براساس یک طرح معماری پیشنهادی از سوی آقای «کارلوس فران» بنای توسعه واحد کانتوبلانکو گذاشته شد و طی سالهای بعد تعداد زیادی ساختمان و تاسیسات، به آن افزوده شد.
گرچه دانشگاه UAMبا بیش از 33هزار دانشجو، 2150استاد و 830کارمند اداری و خدماتی، یک دانشگاه متوسط در سطح کشوری است، اما به دلیل تجهیزات مدرن و توجه به تنوع و کیفیت آموزشی مبادلات زیادی با بسیاری از دانشگاههای بزرگ سراسر جهان دارد. دانشکده پزشکی دانشگاه UAMمتشکل از هفت مدرسه دانشگاهی (پنج کلینیک، یک مرکز فیزیوتراپی و یک مرکز حرفه ای) و دو مرکز مختلط در محل مجتمع خدمات درمانی بیمارستان «لا پاز» است. مجتمع بیمارستانی لاپاز شبکه ای از بیمارستانهای وابسته را نیز پوشش می دهد.
علاوه بر دانشگاهها، مراکز علمی و تحقیقاتی زیادی در شهر مادرید مشغول به فعالیت هستند. کتابخانه های بزرگ و کوچک متعددی در سطح شهر وجود دارند که مهم ترین آنها، کتابخانه ملی اسپانیا با پنج میلیون جلد کتاب است. این کتابخانه مجاور میدان کولون واقع شده است و ساختمان باشکوه آن به سبک نئوکلاسیک دوره حکومت ملکه ایزابل دوم در قرن نوزدهم میلادی بنا گردیده است. در قسمت ورودی این عمارت، سه دالان گنبدی شکل با سه درب آهنی و یک سالن زیبا با ستونهای کنده کاری شده به چشم می خورد. مجسمه های پادشاه "آلفونسوی دهم" و "سن ایسیدورو" در کناره پلکانهای اصلی قرار دارند. همچنین در آستانه ورود، تصاویری از محققان و نویسندگان شهیر اسپانیا مانند «سروانتس»، «فرای لوئیس» و«آنتونیو نبریخا» نقش بسته است.
ورزشگاههای بزرگ
شاید نتوان آمار دقیقی از باشگاهها، ورزشگاهها و مراکز تربیت بدنی شهر مادرید ارائه نمود زیرا در اغلب محلات، پارکها، مراکز پرورش جوانان، مراکز وابسته به شهرداری و... زمینها و سالنهای بزرگ و کوچک ورزشی برای استفاده عموم وجود دارد. دو ورزشگاه شاخص در شهر مادرید عبارتند از "استادیوم سانتیاگو برنابئو" و "استادیوم ویسنته کالدرون".
استادیوم سانتیاگو برنابئو:این ورزشگاه متعلق به باشگاه ورزشی رئال مادرید است. تا قبل از تشکیل باشگاه رئال مادرید در سال 1902، تیم های ورزشی وابسته به این باشگاه در ورزشگاههای مختلف بازی می کردند. استادیوم سانتیاگو برنابئو که در سال 1947ساخته شد، 75342نفر گنجایش دارد و بخاطر موفقیتهای مکرر تیم رئال مادرید در مسابقات بین المللی، این ورزشگاه نیز معروف گردیده است. ورزشگاه به نام یکی از بازیکنان و روسای پرسابقه آن یعنی آقای "سانتیاگو برنابئو" که آغازگر احداث آن بود، نام گذاری گردید. این ورزشگاه در زمان تاسیس، مدرن ترین ورزشگاه کشور محسوب می شد ولی هم اکنون ورزشگاه ویسنته کالدرون به عنوان یک استادیوم مدرن تر مطرح می باشد.
ستادیوم ویسنته کالدرون:این ورزشگاه زیبا که متعلق به باشگاه آتلتیکو مادرید است، در جنوب شهر مادرید بالای بزرگراه ام-30قرار دارد. کار ساخت این استادیوم در زمینی به مساحت 35هزار مترمربع از سال1961آغاز و در دو نوبت افتتاح گردید. نخستین بار در سال 1966با نام "استادیوم مانسانارس" گشایش یافت اما افتتاحیه قطعی آن در سال 1972با نام "استادیوم ویسنته کالدرون" برگزار گردید. ظرفیت واقعی ورزشگاه حدود55هزار نفر است و محوطه زمین اصلی فوتبال، 105 70متر است که پیست دوو میدانی گرداگرد آن، هفت متر عرض دارد. ورزشگاه ویسنته کالدرون در سال 2003به عنوان یکی از ورزشگاههای خوب پنج ستاره شناخته شد و بازی های جام قهرمانان اروپا (یوفا) در آن برگزار گردید.
دیدنی های شهر مادرید
با در نظر گرفتن فضا و امکانات، می توان گفت که مادرید نسبت به شهرهای بزرگی چون لندن، پاریس، برلین، فرانکفورت و ... ، دیدنی های کمتری دارداما وجود خیابانهای قدیمی و عمارتهای تاریخی دوران قرون وسطی در قلب شهر و برخی ویژگی های فرهنگی، آن را به شهری دلپذیر و فراموش نشدنی مبدل ساخته است.
در سال 1992میلادی (1371هجری شمسی)، شهر مادرید به عنوان "پایتخت فرهنگی اروپا" برگزیده شد. در آن زمان، با اختصاص سالانه 500میلیون یورو کمک از جانب اتحادیه اروپا، دولت ایالت مادرید توانسته است برنامه های نوسازی و توسعه شهری از جمله اصلاح شبکه حمل و نقل شهری، توسعه خطوط مترو، چند بزرگراه کمربندی اطراف شهر، تونل و پل های اتصال جاده ها و ... را به اجرا بگذارد
کشور اسپانیا به لحاظ برخورداری از شرایط جوی مناسب و موقعیت ویژه تاریخی و جغرافیایی و بهره وری از طبیعت و مناظر دل انگیز و برخورداری از جذابیت های سیاحتی و تفریحی، وجود آثار و ابنیه تاریخی که معرف پیشینه پر تحول آن است، طی دهها سال توانسته است سرمایه های کلان داخلی و خارجی را در بخش گردشگری جذب نماید. این اقدامات، اسپانیا را به یکی از کشورهای پیشتاز در عرصه صنعت توریسم مبدل ساخته و این کشور سهم قابل توجهی از درآمد های گردشگری جهان را به خود اختصاص داده است.
وجود خیابانها، میادین و محلات تاریخی باشکوه، کاخها و موزه ها، پارکها و باغات زیبا، کلیساها و معابد دوران قرون وسطی و قرون هجدهم و نوزدهم، همه ساله میلیونها گردشگر خارجی را جذب شهر مادرید می نماید.
1- خیابانها، میادین و محلات مشهور
خیابانهای معروف: اغلب خیابانهای قدیمی شهر هویت تاریخی خود را حفظ کرده اند. نظارت دقیق شهرداری باعث شده است که اشخاص و شرکتها حق نداشته باشند نمای ظاهری ساختمانهای قدیمی را تغییر دهند و هرگونه اقدام برای مرمت و بازسازی، منحصر به فضای داخلی ساختمانهاست. در میان خیابانهای مهم شهر می توان از "بلوار کاستیانا"، " گران ویا"، " آلکالا"، " سرانو» و "امباخادورس" یاد نمود.
بلوار کاستیانا خیابانی عریض و طولانی است که ستون فقرات شهر محسوب می گردد زیرا بسیاری از خیابانها از این بلوار منشعب شده یا با آن نقطه تقاطع دارند. در امتداد بلوار کاستیانا، ورزشگاه اختصاصی باشگاه رئال مادرید موسوم به "استادیوم سانتیاگو برنابئو" به چشم می خورد. همچنین مراکزی چون "ایستگاه قطار آتوچا"، "باغ سلطنتی بوتانیک"، "میدان سیبلس"، "کاخ ارتباطات" و ... در این خیابان واقع شده اند.
خیابان گران ویا نیز خیابانی است بزرگ و زیبا که در دو طرف آن، ساختمان های بلند تاریخی دیده می شوند. این خیابان از جمله مراکز مهم گردشگری و تجاری شهر مادرید است که به میدان معروف «پلازا اسپانیا» منتهی می گردد. پیاده روهای عریض، ساختمانهای شیک و مجاورت با مرکز شهر، هتل های واقع در این خیابان را به عنوان محل اقامت مناسبی برای گردشگران خارجی درآورده است. برخی از ساختمانهای تاریخی از جمله ساختمان شرکت تلفن اسپانیا (تلفنیکا)، بانک مرکزی، کایائو سینما و کاخ مطبوعات در این خیابان قرار دارند. برای خریداران، یک فروشگاه لوازم موسیقی بنام مادرید راک (Madrid Rock) و یک کتابفروشی مشهور بنام خانه کتاب (Casa de Libro) وجود دارد. تئاتر " لوپه دوگا" (Lope de Vega) نیز می تواند برای سرگرمی گردشگران جالب باشد.
میادین معروف:مهم ترین میدانهای شهر عبارتند از: سول، سیبلس، کولون، کاستیا و ... .
میدان سول یا " پوئرتا دل سول" (Puerta del Sol) به معنای "دروازه خورشید"، قلب شهر مادرید محسوب می شود زیرا مردمی ترین بخش شهر و یک مرکز خرید عمومی است. وجه تسمیه این میدان بدان سبب است که پانصد سال قبل آن، دروازه شهر دیگری در این محل قرار داشت که تصویر خورشید روی آن نقش بسته بود. ساختمان ها، فروشگاه ها، رستوران ها، کافه ها و بارهای اطراف میدان سول در قرن نوزدهم ساخته شده اند. از جمله مهم ترین علت شهرت این میدان، در نظر گرفته شدن آن به عنوان مرکز شبکه راههای ملی اسپانیاست. وجود یک پلاک مخصوص نصب شده در سنگفرش پیاده روی میدان در کنار ساختمان قدیمی اداره پست، نشانگر مبنای فرضی مسافت راههای ملی کشور است. به عبارت دیگر، فاصله بین مادرید و هر بخش دیگر از اسپانیا، از این محل اندازه گیری می شود. به همین دلیل به پلاک مذکور، "کیلومتر صفر" نیز گفته می شود. از دیگر ویژگی های این میدان، تجمع جمعیت به هنگام آغاز سال نو میلادی است و معمولا زنگ ساعت بزرگ این میدان، نویدبخش تحویل سال جدید میلادی است.
میدان سیبلس (Plaza de Cibeles) اثر باشکوهی است که به دستور پادشاه "کارلوس سوم" برای نشان دادن زیبائی شهر ساخته شد. نماد سیبلس، مجسمه سفید رنگ الهه ای است سوار بر کالسکه ای که توسط شیرها کشیده می شود. این طرح توسط هنرمندی به نام «ونتورا رودریگز» تهیه گردید و مجریان آن، " روبرترو میچل" و " فرانسیسکو گوتیرز" بودند. در اطراف میدان سیبلس برخی از مهمترین ساختمانهای تاریخی شهر قرار دارند که آن را به نمادی برجسته و افتخارآمیز برای مردم اسپانیا مبدل ساخته اند. طرفداران تیم فوتبال رئال مادرید معمولا پیروزی تیم محبوب خود را در این میدان جشن می گیرند.
"میدان کولون"، مکانی است که به پاس کشف مهم "کریستف کلمب" (Cristoba Colon) کاشف قاره آمریکا نام گذاری گردیده است. دو بنای یادبود از صحنه های اکتشاف در وسط این میدان به چشم می خورد. همچنین می توان مجسمه سیمانی «خواکین واکرو تورسیوس» (Joaquín Vaquero Turcios) که با کتیبه های فلاسفه و رهبران بومی سرخپوست در کنار یکی از خیابانهای مشرف به این میدان به نام سرانو (Serrano) مزین گردیده را مشاهده نمود. علاوه بر آن، یک مجسمه قدیمی تر از خود کریستف کلمب (Cristoba Columbus) بر روی یک ستون محصور شده توسط شخصیت های تاریخی دخیل در این پیروزی، در مجاور میدان در خیابان کاستیانا قرار دارد. "مرکز هنرهای لا ویا" (Centro Cultural de la Villa) و "موزه موم" (Museo de Cera) در اطراف این میدان هستند.
"میدان اسپانیا" یکی از مراکز جذب گردشگر است. برجسته ترین ویژگی این میدان، مجسمه "میگل سروانتس" نویسنده شهیر اسپانیایی و خالق شاهکار "دون کیشوت" است. در کنار این مجسمه، دو قهرمان داستان او یعنی "دون کیشوت" و غلام او "سانچو پانسا" نیز به چشم می خورد. دو آسمانخراش بزرگ بنا شده در اواسط قرن بیستم به نام های "ساختمان اسپانیا" و "برج مادرید" در این میدان قرار دارند.
"پلازا مایور" (Plaza Mayor) یک محل اجتماع عظیم در حوالی میدان سول است که در اواخر قرن هجدهم میلادی بنا گردیده است. این میدانگاه باشکوه توسط عمارت های تاریخی در گرداگرد آن محصور گردیده و در مرکز آن، مجسمه ای از پادشاه " فیلیپه سوم" نصب شده است. طبقه پائین عمارت ها را بارها، کافه ها و رستوران ها تشکیل می دهند. در ادوار قدیم، بازرگانان در این میدان جهت فروش کالاهای خود تجمع می کردند. زمانی که پادشاه فیلیپه دوم نخستین دادگاه را در شهر مادرید تاسیس نمود، تصمیم گرفت از این میدان در فرصتهای خاص جهت انجام محاکمات و کیفر مجرمان استفاده کند. هم اکنون مردم برای خوردن و آشامیدن و تماشای برنامه های هنری که در وسط این میدان برگزار می شود، در این مکان اجتماع می کنند.
"پلازا ویا" (Plaza de Villa) نیز در اطراف میدان سول قرار دارد. در مجموع، محل آرامی است و گذشت زمان بر آن تاثیر نگذاشته است زیرا ساختمانهای قدیمی شکل اولیه خود را حفظ کرده و انسان با قدم زدن در این میدان تصور می کند در عصر کهن زندگی می کند. پلازا ویا نیز همانند پلازا مایور توسط عمارتهای بزرگ اشرافی قرن پانزدهم تا هفدهم میلادی، محصور می باشد. برج لوخانس (Lujanes) که یکی از قدیمی ترین ساختمانهای شهر است در کنار میدان قراردارد. در مرکز این میدان، مجسمه یکی از فرماندهان نظامی اسپانیا به نام "آلوارو باسون" به چشم می خورد.
محلات قدیمی و تاریخی: برخی از محلات قدیمی مادرید به دلیل حفظ بافت قدیمی و تاریخی و خیابانهای سنگفرش آنها، واقعا دیدنی و جذاب است. از جمله این محلات می توان به محلات "آستوریاس"، "اوئرتاس"، "آرگوئیس" و "چوئکا" اشاره نمود.
محله آستوریاس که از با سابقه ترین مکانهای شهر مادرید محسوب می شود، در منطقه مرکزی شهر واقع شده و از بناهای مهم آن، "کاخ سلطنتی رئال" و "خانه اپرا" است و چشم اندازهای مناظر طبیعی سرسبز آن چشم نواز است.
محله اوئرتاسنیز در حوالی محله آستوریاس واقع شده و از جمله مکانهایی است که در آن، زندگی شبانه جریان داشته و جنب و جوش در آن، در ساعات عصر و پس از آن، افزایش می یابد. میدان "سانتا آنا" در این محله واقع شده که هنرمندان سیار در آن، به اجرای موسیقی زنده می پردازند. اطراف میدان سانتا آنا بارها و رستوران های مجللی قرار دارند که با کاشی هایی رنگین و زیبا تزیین شده و اغلب مملو از مشتری هستند.
محله آرگوئیساز جمله محلات معروف است که در منطقه مونکلوآ واقع شده و فعالیت در آن، اغلب در شبها جریان دارد. بیشتر بارها و کافه ها بعد از ساعت 21فعالیت خود را آغاز می کنند. در برخی از این کافه ها، مسابقات ورزشی مانند بیلیارد برگزار می شود و تماشاگران زیادی را به خود جلب می نماید.
محلات «مالاسانیا» و «چوئکا» دارای خیابانهای مارپیچ و ساختمانها قدیمی با معماری قرن نوزدهم هستند. علیرغم خلوت بودن آنها در اوقات صبح، گویی شبها به محلات دیگری تبدیل می شوند زیرا در ساعات شب از شلوغ ترین بخش های شهر به حساب می آیند. در این شلوغی، همه اقشار مردم از جوان تا پیر دیده می شوند که اوقات فراغت خود را در کافه ها و بارها می گذرانند.
2- کاخها، موزه ها و بناهای تاریخی:
مادرید را باید شهر عمارات، بناهای تاریخی و ساختمانهای مجلل قرون و اعصار گذشته نامید. این بناها از جمله کاخهای سلطنتی باشکوه در شهر مادرید و حومه آن، در واقع حاکی از مرکزیت این شهر طی چند قرن و انتخاب آن به عنوان پایتخت اسپانیا بوده است.
کاخهای سلطنتی:پادشاهان اسپانیا طی قرنها، کاخهای متعددی داشتند که برخی از آنها هم اکنون نیز مورد استفاده خاندان سلطنتی قرار می گیرند. این کاخها عبارتند از: کاخ رئال (در مرکز مادرید)، اقامتگاه سلطنتی سن لورنسو در ناحیه ال اسکوریال از ایالت مادرید، کاخهای ثارثوئلا و ال پاردو در 13کیلومتری شمال مادرید، کاخ آرانخوئز در پنجاه کیلومتری جنوب مادرید، کاخ لا گرانخا در روستای سن ایدلفونسو از استان سگوویا در 80کیلومتری شمال مادرید، کاخ سلطنتی ریوفریو در سگوویا و کاخ آلمودائینا در جزیره مایورکا. تا آغاز قرن بیستم، اقامتگاه اصلی پادشاهان اسپانیا در کاخ سلطنتی رئال بود اما آنها زمستانها به کاخ آرانخوئز نقل مکان می کردند. آنها معمولا تابستانهای گرم را در کاخ لا گرانخا در سلسله جبال گواداراما می گذراندند.
کاخ ثارثوئلا در قرن هفدهم میلادی بنا به دستور پادشاه " فیلیپه چهارم" در جنگل های موسوم به ال پاردو در شمال مادرید احداث گردید. این کاخ در ابتدا یک قصر کوچک و اقامتگاه ییلاقی و تفریحی بود. پیشنهاد اولیه ساخت آن توسط دو تن از معماران سلطنتی آن روزگار به نامهای "گومز د مورا" و "کابونل" که در سبک باروک تبحر داشتند، ارائه گردید. براساس این سبک، ساختمان کاخ به شکل مستطیلی و با پوشش سنگی بنا گردید. جاذبه اصلی این کاخ، باغ ایتالیایی با فواره های پلکانی در سه ردیف و یک باغستان و قلمستان است. این کاخ در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط پادشاه "کارلوس چهارم" از نو ساخته شد. وی که علاقه خاصی به جمع آوری اشیاء گرانبها داشت، دستور داد پرده های زربافت قیمتی، ظروف چینی، لوسترهای عالی، مبلمان و ساعت های باشکوه را در آن نصب کردند. کاخ ثارثوئلا طی جنگ داخلی اسپانیا (1936-1939میلادی) تخریب گردید و بعدها مورد بازسازی قرار گرفت. ساختمان فعلی کاخ از سال 1962یعنی زمان ازدواج پادشاه و ملکه فعلی اسپانیا تاکنون، به عنوان اقامتگاه دائم آنها مورد استفاده قرار می گیرد. قصر ثارثوئلا علاوه بر محل سکونت پادشاه و ملکه، محل کار آنها نیز محسوب گردیده و روسای دولتهای میهمان در این کاخ به حضور پذیرفته شده و ملاقاتها و ضیافتهای رسمی در آنجا انجام شود.
کاخ ال پاردو نیز در جنگلهای ال پاردو و نزدیک کاخ ثارثوئلا محل اقامت خانواده سلطنتی واقع شده و به عنوان کاخ ولیعهد و بعضا محل اقامت روسای دولتهای میهمان در اسپانیا مورد استفاده قرار می گیرد. این قصر، مکان بسیار باشکوهی است که آثار برجسته هنری مانند "خواب مسیح"، "مجسمه گریگوریو ارناندز" یا "باکره فرشتگان" اثر "فرانسیسکو ریسی" در آن قرار دارند.
کاخ سلطنتی رئال یکی از شاهکارهای معماری اسپانیاست که به دستور پادشاه "فیلیپه پنجم" طی سالهای 1738تا 1770براساس طراحی یک معمار ایتالیایی به نام «ساباتینی» بنا گردید. این اقامتگاه سلطنتی،مجموعه ای عالی از نقاشی های هنرمندان شهیر اسپانیا، مجسمه، مبلمان، پرده های نفیس، ظروف بلورین، ظروف طلا و نقره، مدالها، ظروف چینی و سازهای موسیقی را در خود جای داده است. اتاقهای این کاخ توسط "گاسپارینی" از معماران معروف تزئین گردیده است.
موزه ها:
در شهر مادرید دهها موزه وجود دارد. مهم ترین این موزه ها عبارتند از: موزه پرادو، موزه ملی هنر ملکه صوفیا، موزه تیسن بورنمیسزا، موزه پست و تلگراف، موزه صومعه سلطنتی پابرهنگان، موزه ملی هنرهای زیبا، موزه موم، موزه راه آهن، موزه علوم و تکنولوژی، موزه آمریکا، موزه آکادمی سلطنتی، موزه موتورهای آنخل نیئتو، موزه لازارو گالدئانو و موزه ایزکیئردا پاسکوآل.
موزه پرادو
موزه "پرادو" یکی از گالری های هنری مهم دنیاست که در سال 1819بنا به دستور پادشاه "کارلوس سوم"، توسط "خوآن ویانوئوا" ساخته شد. در این موزه، آثار ارزشمند نقاشان شهیر اسپانیا نظیر "گویا"، "ولاسکس"، "موریو"، "زورباران"، "ال گرکو"، "ریورا"، "تیتان" و ... نمایش داده می شود. از جمله این آثار می توان از مجموعه های مربوط به هنرهای تجسمی و تزئینی "گنج دلفین" نام برد. در این موزه همچنین مجسمه هایی وجود دارند که معرف هنر کلاسیک مجسمه سازی یونانی و رومی هستند. کافه، کتابفروشی، سوغات فروشی، اتاق کنفرانس و کتابخانه مرجع از دیگر بخشهای این موزه جالب هستند.
موزه ملکه صوفیا
موزه ملی هنر "ملکه صوفیا" نمایشگر هنرهای مدرن هنرمندان مشهور قرن بیستم میلادی مانند "پیکاسو"، "دالی"، "تاپیئس"، "چی ییدا"، "میرو"، "گریس"، "باکون" و ... است. این موزه نیز دارای کتابخانه، مرکز تحقیقات، کتابفروشی، کافه، سوغات فروشی و رستوران است.
موزه تیسن بورنمیسزا
موزه "تیسن بورنمیسزا"، از جمله موزه های باشکوه مادرید است که ساختمان آن به نام کاخ "ویا ارموسا" متعلق به خانواده تیسن بورنمیسزا بود. این خانواده طی سالیان متمادی با جمع آوری اشیاء تاریخی مربوط به قرون 13تا 20میلادی، یکی از بهترین مجموعه های ارزشمند خصوصی جهان را بوجود آوردند. دولت اسپانیا در سال 1993کاخ ویا ارموسا و اشیاء تاریخی آن را از خانواده مذکور به بهای 350میلیون دلار خریداری کرد و آن را به یکی از گالری های شگفت انگیز هنری تبدیل نمود. در این موزه شاهکارهای نقاشان بزرگی چون "پیکاسو"، "وان دیک"، "کاراواجیو"، "روبنس"، "ون گوک"، "گائوگین"، "ماتیسه" و "کاندین اسکای" به چشم می خورد.
موزه پست و تلگراف
موزه پست و تلگراف یا "کاخ ارتباطات" مقر اداره پست مادرید است که معماری ساختمان آن، گلچینی است از سبک های دوران استیلای رومی ها، آلمانی ها و همچنین مقطع رنساس در اسپانیا همراه با سبکهای هنری فرانسه، آسمانخراشهای آمریکا و ... . این موزه توسعه سیستم ارتباطات اسپانیا که با خدمات پستی قرن هجدهم آغاز می شود و با واقعیتهای پیچیده امروزی تکمیل می شود را نیز به نمایش می گذارد. بخشهایی از این موزه، تحول تلگراف و تلفن و فناوری جدید ارتباطی و همچنین نمونه های تاریخی جابجایی پستچی ها و تجهیزات و مدل ماهواره اسپانیا به نام "هیسپاست" (Hispasat) را نشان می دهد. همچنین مجموعه های عالی از تمبرهای داخلی و خارجی از سال 1850به بعد، جالب توجه می باشد.
سایر اماکن دیدنی مادرید
صومعه سلطنتی " پابرهنگان" مربوط به قرن شانزدهم میلادی است که در آن روزگار، محل سکونت جماعتی مسیحی از راهبه های "فرانسیسکن" عضو انجمن " کلارای مقدس" بود. این صومعه از سال 1960به عنوان یک موزه جذاب بر روی بازدیدکنندگان گشوده شد و توانست جایزه " موزه برگزیده شورای اروپا" در سال 1987را تصاحب نماید. موزه صومعه سلطنتی پابرهنگان مجموعه ای مهم از نقاشی ها، مجسمه ها، پرده ها و اشیاء زیبای فلزی اهدایی به این مرکز طی دوره سلطنت "کارلوس اول" و "فلیپه دوم" را در خود جای داده است. مهم ترین بخشها، شامل آثار "زورباران"، "روبنس" و "تیتیان" نقاشان بزرگ اسپانیایی، سنگ قبر "امپراتریس ماریا"، مجسمه های "خوان د منا" و مقبره مرمری "لئونی" است.
کاخ " گاویریا" (Gaviria) در واقع مجلس مشاوره طبقه اشراف مادرید در اواسط قرن نوزدهم بوده است. این عمارت زیبا که هم اکنون به صورت یک باشگاه موسیقی مجلل درآمده، در سال 1846بنا به سفارش یک بانکدار معروف اسپانیایی به نام مانوئل گاویریا (Manuel Gaviria) توسط یک معمار ایتالیایی به سبک دوره رنسانس ساخته شد. متاسفانه فروشگاهها و بارهای قدیمی و رنگ و رو رفته مرکز شهر و خیابانهای شلوغ، از شکوه نمای بیرونی این عمارت قدیمی کاسته است.
خانه نانوایی (Casa de la Panaderia) اولین عمارت داخل پلازا مایور و به عنوان الگویی برای سایر بناهای گرداگرد این میدان است. بخش تحتانی این عمارت بصورت دالانهایی گنبدی شکل زیبایی است که به مردم امکان دسترسی به میدان و بازار روز از خیابان اصلی را می دهد. عمارت خانه نانوایی در سال 1617میلادی به عنوان اتحادیه نانوایان ساخته شد که ابتدائا دارای نقش و نگار بود ولی آنگونه که از ظاهر آن پیداست، بعدها دچار حریق شده و تخریب گردید. در دهه 1980میلادی، یک نقاش معروف اسپانیایی به نام «کارلوس فرانکو» (Carlos franco) مامور بازسازی این بنا گردید و تصاویر تمثیلی زمان و جدول ساعات روز را بر روی آن ترسیم نمود. این عمارت معمولا میزبان نمایشگاههای هنری جذاب درباره شهر مادرید است.
میدان گاوبازی شهر مادرید موسوم به "لاس ونتاس" (Las Ventas)، در خیابان "آلکالا" واقع شده است. ساختمان باشکوه میدان گاوبازی به سبک معماری مراکز گردهمایی روم باستان ساخته شده است. این ساختمان بسیار زیبا با استفاده از خشت و سرامیک قرمز تزئین گردیده است. میدان گاوبازی لاس ونتاس توسط "خوزه اسپلیوس" (Jose Espelius) و "مون موناستریو" (Mun Monasterio) طراحی شده و کار ساخت آن در سال 1929پایان پذیرفت، گرچه این مجموعه رسما در سال 1931افتتاح گردید. در این مجموعه، اغلب شبها بویژه پایان هفته مسابقات رسمی گاوبازی انجام می شود و گاوبازان مشهور اسپانیایی و آمریکای لاتینی به شکل حیرت آوری با گاوها به جدا پرداخته و صحنه های نبرد و غلبه انسان ماقبل تاریخ در برابر طبیعت و حیوانات وحشی و چگونگی شکار را به نمایش گذاشته می گذارند.
ایستگاه قطار آتوچا یک بنای بزرگ شیشه ای - فولادی است. این ایستگاه راه آهن قدیمی در سال 1892توسط یک معمار ایالت باسک اسپانیا به نام «ریکاردو ولاسکی بوسکو» (Ricardo Velázquez Bosco) برای خانواده روسشیلد (یک خانواده اشرافی یهودی) که امر توسعه راههای آهن تحت کنترل آنها بود، ساخته شد. در داخل این بنا و در زیر سقف شیشه ای آن، می توان شاهد گیاهان مختلف حاره ای بود که آن را همچون یک باغ زیبا ساخته است. وجود مجسمه های متعدد در تالار منتهی به ایستگاه جدید نیز نمایشگاهی دائم از مجسمه های قدیمی را به ذهن متبادر می سازد. ایستگاه آتوچا هم اکنون به عنوان یکی از دو ایستگاه اصلی قطار مادرید محسوب می شود. ایستگاه دیگر، "چامارتین" نام دارد که سبک زیبایی از معماری مدرن در آن بکار رفته و به نوبه خود، دیدنی است.
دروازه اروپا یا برجهای کا. ای. او (Torres KIO)، دو بنای مرتفع واقع در میدان کاستیا در شمال مادرید است که شکل معماری آن به دلیل انحنای زاویه عمودی آنها، جالب توجه است، به گونه ای که گویی دو برج در حال سقوط هستند. هر یک از این برجها که به عنوان مظهری از مادرید جدید شناخته شده، دارای 27طبقه است. نام رسمی آن، «دروازه اروپا» (Puerta de Europa) است، گرچه بدلیل احداث آنها توسط گروه سرمایه گذاری کویتی KIO، آنها را «برجهای کا. ای. او» نیز می نامند. گروه KIOدر سال 1996کار ساخت این برجها را با همکاری گروه بانکی «کاخا مادرید» (Caja Madrid) به پایان رساند. دو معمار معروف آمریکایی به نام های "فیلیپ جانسون" (PhilipJohnson) و "جان بورگی" (John Burgee) طراحی این برجها را با انگیزه اولیه احداث "موسسه فضایی اسپانیا" انجام دادند، گرچه بعدها واحدهای آن، در اختیار دفاتر شرکتها و موسسات تجاری و صنعتی، بانکها، بیمه ها و ... قرار گرفت. لازم به ذکر است که دو معمار مذکور بخاطر طراحی برج مشهور AT & Tدر شهر نیویورک آمریکا، از شهرت زیادی برخوردار هستند.
3- پارکها، باغات و مراکز تفریحی معروف:
شهر مادرید با 43پارک ، رویهمرفته دارای 33میلیون متر مربع فضای سبز است. هر یک از این پارک ها سبک تاریخی خاص خود را دارد. از معروف ترین این پارک ها، "رتیرو" و "کاسا د کامپو" هستند که ریه های شهر مادرید به حساب می آیند. در اینجا به توصیف برخی از پارکها، باغات و مراکز تفریحی مهم مادرید می پردازیم:
باغ بوتانیک:
در این باغ با قدمتی بیش از 210سال، مجموعا سه هزار گونه متنوع گیاهی از پنج قاره جهان شامل گونه های دارویی، معطر و گیاهان دارای میوه و مجموعه ای از گلهای رز وجود دارد. همچنین یک گلخانه مرکب از گیاهان حاره ای، نیمه حاره ای و بیابانی در آن به چشم می خورد.
پارک رتیرو (Retiro):
پارک بسیار بزرگی با مساحت 118هکتار است که در قرن هفدهم میلادی به عنوان یک پارک سلطنتی احداث گردید و تا سال 1868منحصر به طبقه اشراف شهر مادرید بود ولی از این زمان به بعد، مردم عادی نیز اجازه استفاده از آن را یافتند. این پارک دارای ورودی های متعدد است ولی درب جنوبی آن از کنار دروازه آلکالا که یکی از بناهای زیبای شهر مادرید مربوط به قرن نوزدهم است، معروف تر است. در این پارک یک دریاچه بزرگ وجود دارد که می توان بر روی آن قایقرانی کرد. از دیگر ویژگی های این پارک، وجود سه گالری هنری به اسامی "خانه گاوها" (Casa de Vacas)، "کاخ شیشه" (Palacio de Cristal) و "کاخ ولاسکز" (Palacio de Velásquez) است. پارک رتیرو بدلیل وجود فضای سبز وسیع و امکانات تفریحی و سرگرمی گوناگون، در پایان هفته و ایام تعطیل مملو از جمعیت و هنرمندان مختلف از جمله شعبده بازان، نقاشان، آوازخوانان، عروسک گردانان و طالع بینان است.
کاخشیشه(Palacio de Cristal):
گلخانه ای است که در پارک رتیرو واقع شده است. این گلخانه در سال 1887میلادی به عنوان مرکز برپایی نمایشگاهی از نمونه گلهای مجمع الجزایر فیلیپین (مستعمره سابق اسپانیا) تاسیس گردید. کاخ شیشه یک طرح جذاب شیشه ای- فولادی است و هم اکنون به عنوان محل برگزاری نمایشگاههای هنرهای معاصر که معمولا توسط موزه هنری "ملکه صوفیا" برگزار می شود، شناخته شده است.
کاسا د کامپو (Casa de Campo):
بزرگترین پارک و فضای سبز پایتخت است که هزاران نفر از مردم را در روزهای آفتابی به خود جذب می کند. این پارک نزدیکترین پارک به بسیاری از آنهایی است که می خواهند یک روز تعطیل به یادماندنی را در یک منطقه ییلاقی بگذرانند. برای سرگرمی می توان از باغ وحش، آکواریوم، فضای سبز زیبا، دریاچه قابل قایقرانی و اتومبیل تفریحی برقی استفاده نمود.
پارک خوان کارلوس اول:
این پارک عظیم با 220هکتار مساحت، بدون تردید یکی از بزرگترین پارکهای اروپا محسوب می شود که در آن، همه چیز در مقیاس بزرگ طراحی شده است. پارک دارای خیابان های عریض است و در طول یک کیلومتر از فضای آن، می توان درختان زیتون فراوانی را مشاهده نمود. یک رودخانه مصنوعی به طول دو کیلومتر در این پارک کشیده شده که می توان با قایقهای کوچک بر آن قایقرانی نمود. پر جاذبه ترین قسمت این پارک، استادیومی است که در ماههای ژوئن تا سپتامبر (خرداد تا شهریور) هر شب راس ساعت 22/30در آن، نمایشی از رقص فواره های آب بهمراه موسیقی و نور برگزار می شود. از دیگر جاذبه های آن، وجود قطار تفریحی زیبایی است که با استفاده از آنها، می توان در بخشهای اصلی پارک به گشت و گذار پرداخت.
پارک غرب (Parque de Oeste):
یک پارک عمومی در بخش مرکزی شهر و نزدیک بناهای تاریخی است. در این پارک انواع مختلفی از گیاهان و مجسمه های تاریخی دیده می شود. از برجسته ترین بخشهای این پارک، باغ رز (Rosaleda) است که همه ساله در آن، رقابت بین المللی گل رز برگزار می گردد. وجود مدرسه ملی سرامیک و معبد داوود (Templo de Debod) نیز از ویژگی های پارک غرب است.
پارک کاپریچو (Parque el Capricho):
این پارک که در گوشه شرقی شهر قرار دارد، در واقع منزل یکی از خانواده های اشرافی اسپانیا مربوط به قرن هجدهم میلادی است. نقاشی های «گویا» (Goya) نقاش نامدار اسپانیایی بر روی دیوارهای بنای اصلی و دیگر عمارتهای قابل بازدید، کازینو، کلیسای کوچک و خانه زنان سالمند به چشم می خورد. جنگلهای صنوبر و پیاده روهایی که در طرفین آن درختان کهنسال چندصد ساله دیده می شود، از مناظر دلپذیر این پارک است.
باغات اردوی مورو (Jardines del Campo del Moro):
موروها اصطلاحا به اعراب مسلمانی گفته می شود که در قرن هشتم میلادی از طریق شمال آفریقا و تنگه جبل الطارق قدم به خاک اسپانیا گذاشته و قرنها بر این کشور حکمروایی کردند. از آنجا که پارک مذکور در محل یک قلعه نظامی بجا مانده از دوران حکومت اعراب واقع شده که در عهد قدیم، سربازان مسلمان در آن آرایش نظامی می گرفتند، به "کامپو د مورو" یا اردوی مسلمانان شهرت یافته است. با اینکه اغلب درختان کهنسال این باغ از بین رفته اما هنوز درختان بلند و عظیم الجثه زیادی مانند کاج و بلوط در آن وجود دارند که به همراه چمنزار زیبا، منظره دل انگیزی را ترسیم می نماید.
پارک آتراکسیون:
یک شهر بازی مفرح برای سرگرمی خانواده ها بویژه بچه هاست و در آن، امکانات و بازیهای زیادی همچون قایق سواری، تئاتر عروسکی، خانه وحشت و ... وجود دارد. پارک آتراکسیون به شش منطقه جالب شامل: طبیعت (Naturaleza)، دوره ماشینی (Maquinismo)، آرامش (Tranquilidad)، اطفال (Infantil)، خیابان بزرگ (Gran Avenida) و جهان مجازی (Trispace Virtual) تقسیم می شود. برخی از امکانات تفریحی آن مانند سریع السیر (Rapids)، سکوی پرتاب (Launch Pad)، آبراهها (Fiords)، توپ بازی (Top Spin) و جهان خیالی (Fantasy) از جاذبه بیشتری برخوردار است. همچنین برگزاری برنامه های موسیقی توسط هنرپیشگان سیار و وجود اماکنی برای صرف غذا از دیگر بخشهای جالب این پارک است.
4- معابد و کلیساهای کاتولیک:
اگر بخواهیم واقعا کلیساها و مراکز کاتولیک مادرید را فهرست نمائیم، به سادگی امکان پذیر نیست. این مراکز به دلیل تعدد و همچنین ساختارهای بعضا منحصر بفرد، اماکن جالبی برای گردشگران داخلی و خارجی هستند. در اینجا صرفا برخی از مهم ترین آنها را مورد بررسی قرار می دهیم:
کلیسای جامع آلمودنا (Catedral de la Almudena): این کلیسا که به عنوان کلیسای جامع شهر مادرید محسوب می شود، صد سال قدمت دارد. نام آلمودنا از آن جهت بر این کلیسا نهاده شد که کلیسا در محل خانه ای بنا گردیده که اعراب از قرنها پیش به آن، "آلمودنا" می گفتند. نمای بیرونی ساختمان کلیسا نمونه ای از گلچین طرحهای قرن نوزدهم است. دربهای کلیسا برنزی بوده و تصویری از یک بانوی پاکدامن بر روی درب اصلی نقش بسته است. این تصویر به عنوان فرشته نگهبان مادرید شهرت دارد. طبق یک افسانه، شمایل این بانو قبل از احداث کلیسا، در این محل دیده شده است. فضای داخل کلیسای آلمودنا بسیار درخشان و پرنور است و در دیوارها و سقف داخل کلیسا به صورت رنگارنگی آینه کاری شده است.
کلیسای سن خرونیمو:کلیسایی است که عموم مردم به آن «لوس خرونیموس» (Los Jerónimos) می گویند. این مکان مناسبت های تاریخی زیادی دارد. پادشاهان و ملکه های اسپانیامعمولا به اینجا پناه می آوردند،گرچه مجالس قانونگذاری اسپانیا به آن اعتقادی نداشتند.پادشاه "آلفونسوی هشتم"در این مکان ازدواج کرد و پادشاه فعلی اسپانیا یعنی "خوان کارلوس اول"در همین ساختمان به عنوان پادشاه معرفی گردید. تاریخ این کلیسا به قرن شانزدهم میلادی بر می گردد اما چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته است. در حال حاضر،تنها چند طرح بیرونی آن از ادوار قدیم برجای مانده است. در داخل کلیسا، نقاشی های جالبی از نقاشان مشهوریمانند «کاردوچو» (Carducho) و «خوزه مندس» (Jose Mendez) به همراه مجسمه های ارزشمندی چون مجسمه به صلیب کشیده شدن حضرت عیسی مسیح (ع) و حواریون ایشان مربوط به قرن هجدهممیلادیو آینه کاری های زیبا به چشم می خورد.
معبد سن آنتونیو د لا فلوریدا (معبد گویا):در سال 1798، "گویا" (Goya) نقاش نامدار اسپانیایی روی سقف گنبدی آن با آبرنگ نقاشی کرد که این اثر اصیل و پرمعنا به نام «معجزه سن آنتونیو د پاوآ» (San Antonio de PaduaMilagro de)، یکی از مهم ترین آثار وی محسوب می شود. این کلیسای کوچک نمونه ای ساده و زیبا از طرحهای نئوکلاسیک قرن هجدهم میلادی است و مدفن هنرمندان برجسته اسپانیایی است. بمنظور حفاظت از این نقاشی، در سال 1928یک کلیسای کوچک مشابه در جنب این کلیسا ساخته شد و مراسم عشایر بانی هم اکنون در آنجا انجام می شود.
مقبره داوود (Templo de Debod):این مقبره کوچک به تاریخ سرزمین مصر در قرن دوم قبل از میلاد مسیح مربوط می شود. مقبره داوود که باطرحهای جذاب، کتیبه های مذهبی و هیروگلیف تزئین گردیده، در سال 1970از جانب دولت مصر به اسپانیا اهداء گردید. اهداء این مقبره بخاطر قدردانی از همکاری اسپانیا در حفظ یادگارهای تاریخی طی احداث سد اسوان مصر صورت پذیرفت. مقبره داوود در محل یک پارک آرام و دلپذیر در مرکز شهر مادرید قرار دارد.
صومعه سلطنتی انکانارسیون (Real Monasterio de la Encarnación):از مناظر برجسته در این صومعه، محل سرایندگان آواز کر، ایوان اصلی، قبر برنزی و مرمری، نقاشی های مربوط به خاندان سلطنتی بوربون (پادشاه کنونی اسپانیا) و گچ بری های کلیسای کوچک آن است. این معبد بخاطر معجزه ای که هر 28ژوئیه (6مرداد) در این مکان اتفاق می افتد، شهرت دارد. همه ساله در این روز خون منجمد «پانتالئون مقدس» (Saint Panthaleon) که در یک محفظه کوچک نگهداری می شود، بصورت مایع در می آید. این ساختمان یک نمونه خوب از سبک معماری عجیب و غریب ماقبل «هررا» (از معماران قرن هجدهم اسپانیا) است.
منابع و مآخذ:
دایره المعارف اینترنتی ویکی پدیا www.wikipedia.com
وبسایت اطلاعات توریستی مادرید www.gomadrid.com
قسمت مسافرت وبسایت یاهو www.travel.yahoo.com
وبسایت مجله اولا! (سلام) www.hola.com
وبسایت میرادور (چشم انداز) www.miradorvr.com
وبسایت همه چیزدرباره اسپانیا .com2000 WWW.red
وبسایت میدان گاوبازی لاس ونتاس www.las-ventas.com
وبسایت دانشگاه کمپلوتنسه مادرید www.ucm.es
وبسایت دروازه مادرید www.puertademadrid.com
وبسایت شهرداری مادرید www.munimadrid.es
وبسایت میراث ملی اسپانیا www.patrimonionacional.es